American Chemical Society dergilerinden biri olan Langmuir dergisinde 8 Temmuz 2014 tarihinde yayınlanan araştırma gelecekte 3-D yazıcıların kullanım alanlarının ne denli ilgi çekici olacağını bir kez daha gösterdi. Geçtiğimiz günlerde yayınladığımız “Geleceğin metalleri 3D yazıcılarla üretilebilir” başlıklı haberde 3-D yazıcıların uzay teknolojisinde kullanımına yönelik yapılan bir araştırmanın sonucunu paylaşmıştık. Bu haberde bahsedeceğimiz uygulama alanı ise oldukça farklı: 3-D bioprinting. Yep yeni bir organı yazdırmak bilim kurgu filmlerinden çıkma bir söz gibi dursa da, teknoloji sayesinde hastaların çaresizlikle beklediği çeşitli organların üretilmesi olanaklı hale gelebilecek gibi duruyor.
Yong Huang ve arkadaşları organ ve dokuların oluşturulması ya da biofabricating fikrinin organ bağışı eksikliğini giderebilecek bir fikir olduğunun farkında olarak çalışmalarını yönlendirdiler. Günümüzde çeşitli biofabricating yöntemleri kullanılmaktadır ancak bunların en önde geleni inkjet tekniğidir. Bu teknik kullanılarak hamster yumurtalık hücrelerinden insan fibroblastlarına kadar çeşitli hücreler yazdırılabilmiştir. Fakat şuana kadar, yazıcı uçlarında dağıtılan biyolojik mürekkeplerin nasıl davrandığına yönelik herhangi bir çalışma yapılmamıştı. Hang’ın takımı yaptıkları çalışma ile bu boşluğu doldurdular.
Çalışmada farklı konsantrasyonlarda fare fibroblast bioinkleri (bio mürekkepleri) kullanıldı. Çalışmanın bulguları arasında, fazla hücre eklenmesinin damlacık boyutunun küçülmesine ve yayılımın hızının azalmasına yol açtığı gözlendi. Çalışmanın sonuçları bilim adamlarına bu önemli alanda yön verecek gibi görünüyor.
Çalışmayla ilgili basın bülteni: http://www.acs.org/content/acs/en/pressroom/presspacs/2014/acs-presspac-july-30-2014/exploring-3-d-printing-to-make-organs-for-transplants.html
Çalışmanın yayın bilgileri: http://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/la501430x
